Elementy, które zostały dodane lub utworzone przez skopiowanie innego pliku/folderu wyświetlane są przy użyciu zaokrąglonego prostokąta. Domyślnym kolorem jest zielony. Etykiety i linie główne są traktowane jako szczególny przypadek i używa się innego koloru, w zależności od TortoiseSVN → Ustawienia.

Elementy usunięte np. gałąź, która nie jest już wymagana, są wyświetlane przy użyciu ośmiokąt (prostokąt z obciętymi narożnikami). Domyślny jest kolor czerwony.

Elementy ze zmienioną nazwą są również wyświetlone przy użyciu ośmiokąta, ale domyślnym kolorem jest niebieski.

Wykres jest zwykle ograniczony do pokazywania punktów gałęzi, ale często przydaje się możliwość obejrzenia odpowiednich wersji HEAD również dla każdej gałęzi. Jeśli wybierzesz Pokaż wersje HEAD, każdy węzeł wersji HEAD pojawi się jako elipsa. Należy pamiętać, że HEAD odnosi się tutaj do ostatniej wersji zatwierdzonej na tej ścieżce, nie zaś wersji HEAD repozytorium.

Jeśli wywołuje się wykres wersji z kopii roboczej, można wybrać wyświetlanie wersji BASE na wykresie używając Pokaż wersję kopii roboczej, co zaznacza węzeł BASE pogrubionym konturem.

Jeśli wywołuje się na wykres wersji z kopii roboczej, można wybrać, aby pokazać dodatkowy węzeł reprezentujący zmodyfikowaną kopię roboczą za pomocą Pokaż modyfikacje kopii roboczej. Jest to eliptyczny węzeł z pogrubionym domyślnie czerwonym konturem.

Wszystkie inne elementy pokazywane są przy użyciu zwykłego prostokąta.

Domyślne zachowanie (wyłączone grupowanie) ma wszystkie wiersze posortowane ściśle według wersji. W rezultacie, długowieczne gałęzie z nielicznymi zatwierdzeniami zajmują całą kolumnę dla tylko kilku zmian i wykres staje się bardzo szeroki.

Ten tryb grupuje zmiany według gałęzi, tak że nie ma globalnego przeglądu wersji: Kolejne wersje na gałęzi wyświetlane są (często) kolejnych liniach. Gałęzie podrzędne jednak są ułożone w taki sposób, że późniejsze gałęzie pojawiają się w tej samej kolumnie powyżej wcześniejszych gałęzi dla utrzymania niewielkiej szerokości wykresu. W rezultacie, dany wiersz może zawierać zmiany z różnych wersji.

Zwykle wykres przedstawia najstarszą wersję na dole, a drzewo rośnie w górę. Użyj tej opcji do zmiany kierunku wzrostu na z góry w dół.

Gdy wykres jest podzielony na kilka mniejszych drzew, drzewa mogą pojawić się zarówno w naturalnym porządku wersji, lub wyrównane do dolnej części okna, w zależności od tego, czy używacie opcji Grupowanie gałęziami. Użyjcie tej opcji do wskazania wzrostu wszystkich drzew od góry.

Ta opcja jest zazwyczaj włączona i unika pokazuje wykres z wieloma komplikującymi widok przecięciami linii. Jednak może to również powodować że kolumny ustawiają się w mniej logicznych miejscach, na przykład w ukośną linię, a nie w kolumnie, a wykres może zajmować większą powierzchnię. Jeśli jest to problem, możecie wyłączyć tę opcję z menu Widok.

Długie nazwy ścieżek mogą zająć dużo miejsca i sprawiają, że prostokąt węzła jest bardzo duży. Użyjcie tej opcji, aby pokazać tylko zmienione części ścieżki, zastępując część wspólną kropkami. Na przykład jeśli tworzycie gałąź /branches/1.2.x/doc/html z /trunk/doc/html to gałąź mogłaby być przedstawiona w zwartej formie /branches/1.2.x/.., gdyż ostatnie dwa poziomy, doc i html nie zmieniły się.

Robi dokładnie to, czego oczekujecie i pokazuje każdą wersję, w której coś (w rozrysowywanym drzewie) uległo zmianie. Dla długiej historii może to dać naprawdę ogromny wykres.

Gwarantuje to, że najnowsza wersja dla każdej gałęzi jest zawsze widoczna na wykresie.

Kiedy jest tworzona gałąź/etykieta, domyślnym zachowaniem jest pokazanie gałęzi jako pobranej z ostatniego węzła, w którym dokonano zmiany. Ściśle mówiąc jest to niewłaściwe, gdyż gałęzie są wykonane najczęściej z obecnej wersji HEAD, a nie określonej wersji. Jest zatem możliwe, aby pokazać bardziej poprawną (ale mniej przydatną) wersję, która została wykorzystana do utworzenia kopii. Zauważcie, że ta wersja może być młodsza od wersji HEAD źródła gałęzi.

Jeżeli projekt ma wiele etykiet, pokazując każdą z nich jako oddzielny węzeł na wykresie zajmuje dużo miejsca i ukrywa bardziej interesujące struktury gałęzi rozwojowych. W tym samym czasie być może trzeba mieć łatwy dostęp do treści etykiety, dzięki czemu można porównać wersje. Ta opcja ukrywa węzły etykiet a pokazuje je za to w dymku dla węzła, z którego zostały skopiowane. Ikona etykiety z prawej strony z węzła źródłowego wskazuje, że zostały wykonane etykiety. To znacznie upraszcza widok.

Zauważcie, że jeśli etykieta jest sama używany jako źródło kopii, być może nowej gałęzi opartej na etykiecie, to etykieta pojawi się jako osobny węzeł, a nie zwinięta.

Ukrywa ścieżki, które już nie występują w wersji HEAD repozytorium, np. usunięte gałęzie.

Jeśli wybraliście opcję Zwiń etykiety, wtedy usunięte gałęzie, z których zostały wzięte etykiety nadal będą wyświetlane, w przeciwnym razie etykiety również znikną. Ostatnia wersja, która została zaetykietowana pojawi się w kolorze używanym dla usuniętych węzłów zamiast pokazywać oddzielną wersję usunięcia.

Jeśli wybierzesz opcję Ukryj etykiety to te gałęzie ponownie znikną, ponieważ nie są potrzebne do pokazania etykiet.

Ukrywa gałęzie w przypadku braku zmian zatwierdzonych dla odpowiedniego pliku lub podkatalogu. To nie musi oznaczać, że gałąź nie była używana, tylko, że nie dokonano żadnych zmian na tej jej części.

Oznaczenia wersji na wykresie, która odpowiada wersji aktualizującej element, dla którego pobrano wykres. Jeśli właśnie nastąpiła aktualizacja, będzie to HEAD, ale jeśli inni zatwierdzili zmiany od waszej ostatniej aktualizacji KR może być kilka wersji niżej. Węzeł jest oznaczony, przez nadanie mu pogrubionego konturu.

Jeśli KR zawiera lokalne zmiany, opcja ta zwraca go jako oddzielny węzeł eliptyczny, powiązany do węzła z którego KR otrzymała ostatnią aktualizację. Domyślnym kolorem konturu jest czerwony. Być może trzeba odświeżyć wykres używając F5 by uchwycić ostatnie zmiany.

Czasami wykres wersji zawiera więcej wersji niż chcesz zobaczyć. Opcja ta otwiera okno dialogowe, które pozwala na ograniczenie wyświetlanego zakresu wersji i ukrycie poszczególnych ścieżek według nazwy.

Po ukryciu szczególnej ścieżki, której węzeł ma węzły potomne, dzieci pojawią się jako oddzielne drzewo. Jeśli chcecie, aby ukryć wszystkie dzieci, użyjcie pola wyboru Usuń całe poddrzewo(-a).

W przypadku, gdy wykres zawiera kilka drzew, czasem jest przydatne skorzystanie z alternatywnych kolorów tła, aby pomóc rozróżnić drzewa.

Wyświetla mały obrazek całego wykresu, z bieżącym oknie widoku jako prostokątem, który można przeciągać. Pozwala to na poruszanie się łatwiej po wykresie. Należy pamiętać, że dla wykresów bardzo dużego grafu przegląd może stać się bezużyteczny ze względu na ekstremalny współczynnik powiększenia i dlatego nie będzie wyświetlany w takich przypadkach.